Αναζητούνται πέντε επιβάτες!

Διάβασα σε άρθρο της εφημερίδας “Ανατολή” με θέμα «Δεν είναι βιώσιμη η αστική συγκοινωνία», ότι «κατά μέσο όρο οι μεταφερόμενοι επιβάτες με το αστικό λεωφορείο ημερησίως δεν ξεπερνούν τους 10!».

Ομολογώ πως παρά το ότι είναι εμφανές πως δεν χρησιμοποιεί ο κόσμος την αστική συγκοινωνία, δεν περίμενα τόσο χαμηλό αριθμό επιβατών.

Μπορώ να πω ότι είναι ακόμα μικρότερο το νούμερο, μια και λογικό είναι ότι όποιος χρησιμοποιεί αστική συγκοινωνία, κάνει δύο διαδρομές. Μια για να πάει στον προορισμό και μια για να επιστρέψει. Ετσι, οι επιβάτες πρέπει να είναι γύρω στους πέντε!

Με προβληματίζει ποιοι μπορεί να είναι αυτοί. Για να το απλουστεύσω, κάνω την παραδοχή ότι είναι οι ίδιοι και ότι δεν είναι επισκέπτες.

Μόνο τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, είναι εικοσιένα. Εχουμε ακόμα την επιτροπή κυκλοφορίας του Δήμου Αγίου Νικολάου, καθώς και την επιτροπή περιβάλλοντος. Αθροιστικά έχουν και αυτές πολλά μέλη. Υπάρχει φυσικά και ο Δήμαρχος με τους συμβούλους του.

Μετά λέω είναι και τα μέλη των οικογενειών των παραπάνω, όπως και οι διάφοροι της «οικολογικής κίνησης» και οι συν αυτή «ευαίσθητοι».

Ο κατάλογος, μπορεί να συμπληρωθεί με πολλές ακόμα κατηγορίες, αλλά θα αρκεστώ στον παραπάνω. Υπάρχει λοιπόν ένας αριθμός δυνητικών χρηστών, που προφανώς δεν είναι κλεισμένος στο σπίτι του, αλλά έχει ανάγκη μετακίνησης. Είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας, που με την εισήγηση, την ψήφο ή την ιδιότητα του, πρότεινε, αποφάσισε και μας παρότρυνε να κάνουμε χρήση της αστικής συγκοινωνίας.

Που είναι όλοι αυτοί; Γιατί δεν κάνουν χρήση;

Ψάχνουμε λοιπόν να βρούμε ποιοι είναι οι πέντε. Ακόμα και από τις παραπάνω κατηγορίες να είναι (που δεν το πιστεύω), υπάρχουν αρκετές δεκάδες άλλων που δεν την χρησιμοποιούν. Γιατί;

Αν πρώτοι με το παράδειγμα τους δεν το κάνουν, τότε γιατί έχουν την απαίτηση από τους υπόλοιπους πολίτες; Πόσοι από όσους έκαναν την πρώτη βόλτα και φωτογραφήθηκαν για τα ΜΜΕ, χρησιμοποιούν την αστική συγκοινωνία σήμερα;

Ας μην ψάχνουν λοιπόν οι τοπικοί μας άρχοντες την αιτία του προβλήματος. Βρίσκεται πρώτα απ’ όλα στους ίδιους, που δεν στηρίζουν τις επιλογές τους.

Να μπω και στο πρακτικό κομμάτι του προβλήματος. Νομίζω ότι είναι υψηλό το κόστος μετακίνησης, μια και οι αποστάσεις είναι μικρές. Θα ήταν προτιμότερη μια κάρτα μηνιαίων διαδρομών (πχ με 10 ευρώ), ενώ αναγκαίο είναι να μπουν παγκάκια στις στάσεις. Γιατί να περιμένει όρθιος ο πολίτης και να μην περπατήσει; Ετσι και αλλιώς, οι αποστάσεις είναι μικρές.

Καλό θα ήταν να εξεταστεί και η δυνατότητα αγοράς ηλεκτροκίνητων οχημάτων περισσότερο πρακτικών και μικρών από τα χρησιμοποιούμενα, ιδανικών για τις δικές μας διαδρομές, φιλικών προς το περιβάλλον, οικονομικών στην αγορά και με πολύ χαμηλό λειτουργικό κόστος, ώστε να μπορεί να γίνει ακόμα και δωρεάν η υπηρεσία.
Σίγουρο είναι πως όταν ένα προϊόν δεν πουλά, τότε δεν φταίει ο καταναλωτής. Ας ψάξουν πως μπορούν να το αλλάξουν, ώστε να μπορέσει να γίνει αποδεκτό. Σε αυτό το πλαίσιο βρίσκονται οι παραπάνω ιδέες και σίγουρα περισσότερο αρμόδιοι μπορούν ν’ αναζητήσουν τις κατάλληλες λύσεις.

Συμπερασματικά, σίγουρο είναι ότι δεν φταίνε οι πολίτες. Αλλού είναι οι ευθύνες και καλό είναι κάποτε όσοι τις έχουν να τις αναλαμβάνουν κιόλας.