Ο Νίκος της Σοφίας…

Διαβάζοντας και εγώ τις αναρτήσεις μου καιρό μετά – για να μπορέσω μακριά από την φόρτιση της στιγμής να τις κρίνω – διαπιστώνω ότι κάποιες φορές έχω κάνει σκληρή κριτική.
Για τον πολύ κόσμο που δεν γνωρίζει το “παρασκήνιο”, το τι δηλαδή έχει μεσολαβήσει, είναι πράγματι εύκολο και λογικό, να πει ότι βγάζω το άχτι μου.

Πιστεύω να συμφωνούμε ότι κάθε μορφής εξουσία σε μια δημοκρατική κοινωνία έχει ανάγκη της κριτικής. Βέβαια εγώ, ασκώ κυρίως “αρνητική” (όπως λένε, αλλά στην πράξη θετική μια και επισημαίνονται τα στραβά που πρέπει να διορθωθούν). Υπάρχουν βέβαια και θετικά, αλλά αυτά συνήθως τα διαβάζουμε και τα ακούμε…
Η μια θέση δεν είναι αρκετή για να διαμορφώσουμε άποψη. Και φυσικά θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι που με τις επιφυλάξεις και τον προβληματισμό τους να κεντρίζουν τους πολίτες, ώστε να σκέφτονται σφαιρικά.

Οσα γράφω δεν σημαίνει ότι είναι πάντα και σωστά. Είναι αποτέλεσμα του προσωπικού μου προβληματισμού και επιδέχεται και αυτός κριτική.

Δυστυχώς, κάποιοι συνεχίζουν να νομίζουν ότι το να εκφράζεσαι δημόσια ασκώντας κριτική, τους δίνει το δικαίωμα να σου κάνουν ακόμα και προσωπικές επιθέσεις, ξεφεύγοντας από την όποια πολιτική αντιπαράθεση, λέγοντας ψέματα και επιδιώκοντας ακόμα και τον εξευτελισμό.

Προσωπικά, δεν με αγγίζουν τέτοιες συμπεριφορές. Το να σταματάς για παράδειγμα κάποιον στη μέση του δρόμου και φωνάζοντας (σαν καραγκιόζης για να ακούν οι διερχόμενοι) να κατηγορείς κάποιον άλλον, δεν δημιουργεί κάποιο αποτέλεσμα. Ειδικά όταν αυτά λέγονται από ένα πρόσωπο που είναι γνωστό για τον χαρακτήρα του.

Ο Νίκος της Σοφίας είναι ένας από αυτούς. Καιρό τώρα μου μεταφέρουν διάφορα. Δεν έχω κάποια σχέση μαζί του προσωπική ή επαγγελματική. Ούτε και θέλω να έχω. Ο βίος και η πολιτεία του είναι γνωστή. Είναι ένα φαιδρό πρόσωπο που κυκλοφορεί ότι ετοιμάζεται και για υποψήφιος δήμαρχος ή βουλευτής!
Να σημειώσω ότι, ο άνθρωπος κρίνεται ειδικά στα δύσκολα. Οταν αυτοί που είναι δίπλα σου σε χρειάζονται… Κρίνεται για το πόσο άνθρωπος είναι, για το τι φιλότιμο διαθέτει, για, για…  Δεν ασχολήθηκα λοιπόν ποτέ μαζί του και καλό είναι να σταματήσει εδώ.
Γνωρίζω αρκετά και μπορώ να μάθω ακόμα περισσότερα… Δεν θα ήθελα να υπάρξει κάποια συνέχεια, όχι γιατί φοβάμαι ή έχω κάτι να κρύψω, αλλά είμαι της άποψης που λέει “Ποτέ μην τα βάζεις με ένα γουρούνι. Και οι δυο θα βρομίσετε αλλά το γουρούνι θα το ευχαριστηθεί”!

Αγαπητέ Νίκο της Σοφίας, μαζέψου…