Quiz…

Μεγαλοδιευθυντής, σε ευαίσθητο τομέα, φωνάζει τους “πελάτες” στο γραφείο του, ενοχλημένος από την “προτίμηση” τους. Και τι τους λέει ο αθεόφοβος; “Αμα πηγαίνετε στη λαϊκή, ψωνίζετε αγγούρια από τον πρώτο πάγκο που θα συναντήσετε;“.
Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Πλήθος ανάλογων έχουν υπάρξει κατά τη σταδιοδρομία του…

Ως μαγαζί λοιπόν αντιμετωπίζει ο  κ. Διευθυντής το λειτούργημα του;
Ή μήπως θεωρεί τους συναδέλφους του ανίκανους και θέλει να απευθύνονται μόνο σε αυτόν;
Αν από κάπου έπρεπε να προστατέψει πρώτα τους “πελάτες” του “μαγαζιού” του, είναι από την “παρακόρη” του¹, που απολαμβάνει όχι μόνο την εμπιστοσύνη, αλλά απ’ ότι φαίνεται και την πλήρη κάλυψη του.
Αν όλοι είναι ανίκανοι, τότε δική του η ευθύνη για τις συνέπειες και θα έπρεπε κάτι να είχε κάνει (μόνο που όπως ανέφερα, από την “παρακόρη” θα έπρεπε να ξεκινήσει).
Μάλιστα, δεν φαίνεται (αφού συμψηφίζει το επάγγελμα του με αγορά αγγουριών), να ενοχλείται που τον “ψωνίζουν”. Αρκεί να “ρέει”…

Βλέπετε, σε αυτή την πόλη, φαιδρά πρόσωπα έχουν την τάση να παραδίδουν μαθήματα ηθικής και ενίοτε να φιλοδοξούν να γίνουν (ή και να γίνονται) ηγήτορες του τόπου μας, χωρίς να διαθέτουν το ανάλογο ηθικό ανάστημα.
Εμεις, πότε από άγνοια, πότε άβουλοι και πότε αδιάφοροι ή συμβιβασμένοι, αφήνουμε ανοικτό τον δρόμο, μη γνωρίζοντας και μη βλέποντας τα αποτελέσματα.
Και αν κάποιος βρεθεί μια στιγμή και αντιδράσει, πέφτει όλο το σινάφι πάνω του για να καλύψει τη φωνή του. Μόνο που το ψέμα δεν ζει για πάντα. Αργά ή γρήγορα, όλα βγαίνουν στο φως…