Λύση υπάρχει, αν υπάρχει θέληση

Η ακόλουθη επιστολή μου εστάλη ανώνυμα¹, όμως επειδή εκφράζει με σοβαρότητα κάποιες απόψεις, θεωρώ θεμιτή την ανάρτηση της, στα πλαίσια του γενικότερου προβληματισμού για ένα θέμα που απασχολεί σοβαρά την τοπική μας κοινωνία. Το κείμενο είναι αυτούσιο, με μερικές αλλαγές στην διαμόρφωση ώστε να είναι (κατά το δυνατόν) ευκολοδιάβαστο.

Η παρέμβαση αυτή γίνεται, εν όψει της αυριανής αυτοψίας (σσ την Τετάρτη) που η εταιρεία ΜΙΡΑΜΠΕΛΟ Α.Ε. έχει ζητήσει να γίνει από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας Κρήτης επί τόπου, στο χώρο του έργου, για να διαπιστωθεί αν όλα γίνονται σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη ή όχι.
Ίσως θα ήταν καλό να διαβιβαστούν οι παρακάτω απόψεις σε όλους (τους εμπλεκόμενους) για να διευθετηθεί το θέμα με τον πιο ήπιο και ενδεδειγμένο τρόπο.

Η λογική ανάλυση των γεγονότων, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μόνο μία ισορροπημένη λύση θα πρέπει να επιδιωχθεί, χωρίς αδιαφιλονίκητους νικητές και ηττημένους και περιττές εντάσεις, πάντοτε με γνώμονα το καλό του τόπου:
Συνοψίζοντας όσα έχουν συντελεσθεί μέχρι σήμερα, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) εξέδωσε μια προσωρινή διαταγή για την παύση των εργασιών εν όψει της εκδίκασης της αίτησης αναστολής εκτέλεσης των έργων, την οποία υπέβαλαν οι διαφωνούντες μαζί με την προσφυγή (αίτηση ακύρωσης) που άσκησαν.
Σε αυτήν την προσωρινή διαταγή κατέληξε ο Πρόεδρος του αρμόδιου τμήματος του ΣτΕ, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους λόγους που επικαλούνταν οι διαφωνούντες με το έργο, όπως αυτό διαμορφώθηκε και αναφέρονται αναλυτικά στην αίτηση ακυρώσεως που κατέθεσαν στο δικαστήριο αυτό.
Οι λόγοι αυτοί όπως δημοσιεύθηκαν στον Τύπο κυρίως, έχουν να κάνουν με την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και την έλλειψη σωστού περιβαλλοντικού σχεδιασμού του έργου, την έλλειψη ευρύτερου σχεδιασμού από πλευράς αρμοδίων υπηρεσιών και φορέων (π.χ. μη πρόβλεψη στο ΣΧΟΟΑΠ), την έλλειψη κάποιων αδειών από δημόσιες υπηρεσίες και κάποιων επιμέρους μελετών που δεν έγιναν ενώ έπρεπε, αλλά και την υπέρβαση του κατασκευαζόμενου έργου που θα έπρεπε να κατασκευαστεί «έμπροσθεν» της ιδιοκτησίας της ξενοδοχειακής εταιρείας και όχι να επεκτείνεται μπροστά από την γειτονική ιδιοκτησία.

Ακολούθησαν οι διάφορες αντιδράσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, ύστερα, η συζήτηση των εμπλεκομένων στο Δήμο με κάποια διαφαινόμενη διάθεση συναίνεσης και τέλος χθες ανακοινώθηκε ότι θα ζητηθεί αυτοψία από τις τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας.
Όμως, ακόμα και αν οι τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας Κρήτης αποφανθούν κατά την αυτοψία τους ότι οι εργασίες γίνονται σύμφωνα με την Έγκριση των Περιβαλλοντικών Όρων της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωροταξίας της Περιφέρειας, αλλά και με την μελέτη που ενέκρινε η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Περιφέρειας (αυτές οι δύο εγκρίσεις δεν πρέπει να έρχονται σε αντίθεση), μια τέτοια βεβαίωση το πιο πιθανό είναι να μην σταθεί ικανή ώστε να ζητηθεί και να γίνει δεκτή από τον αρμόδιο πρόεδρο του ΣτΕ η ΟΛΙΚΗ ανάκληση της προσωρινής διαταγής.
Και τούτο, διότι ο Πρόεδρος του ΣτΕ δεν θα ενδιαφερθεί αν μια μελέτη υλοποιείται καλώς ή κακώς ή στο σύνολό της ή μερικά, αλλά εάν υπάρχουν ενδείξεις υπέρβασης της νομιμότητας της απόφασης έγκρισης του έργου και της μελέτης του ή όχι. Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ δικαστήριο. Όχι για δικαστήριο πολιτικών διαφορών.

Επειδή δεν υπάρχει απ’ ότι φαίνεται πρόθεση να αποσυρθεί η αίτηση ακύρωσης, τα παραπάνω δεδομένα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η μόνη πιθανή και εφικτή λύση είναι να ζητηθεί από τον αρμόδιο πρόεδρο του ΣτΕ η ΜΕΡΙΚΗ ανάκληση της προσωρινής διαταγής διακοπής των εργασιών.
Επειδή οι λόγοι που οδήγησαν το δικαστή στην έκδοση της προσωρινής διαταγής ήταν κυρίως περιβαλλοντικοί, το ίδιο ακριβώς πρέπει να ισχυριστούν οι ενδιαφερόμενοι, μήπως και το ΣτΕ κάνει δεκτό το αίτημα για μερική ανάκληση. Δηλαδή, να ισχυριστούν ότι το ημιτελές έργο αν μείνει ως έχει, θα είναι περισσότερο καταστροφικό για το περιβάλλον διότι θα παρασυρθούν μπάζα και υλικά από τα θαλάσσια ρεύματα και τα καιρικά φαινόμενα, καταστρέφοντας την περιοχή. Μαζί με αυτό, θα δημιουργηθεί πιθανόν πρόβλημα και στους λουόμενους στην παραλία, και τέλος θα υπάρχει κίνδυνος για την ομαλή λειτουργία του ξενοδοχείου.

Για τους λόγους αυτούς λοιπόν, να ζητηθεί η μερική ανάκληση της προσωρινής διαταγής η οποία θα συνοδεύεται από μια τεχνική έκθεση εργασιών, την υλοποίηση της οποίας θα εποπτεύσει η αρμόδια τεχνική υπηρεσία, που στόχο θα έχει αφενός τη θωράκιση των υπαρχόντων έργων και μόνον αυτήν (δηλαδή απλώς το πάκτωμα όσων υλικών έχουν τοποθετηθεί μέχρι σήμερα εντός της θάλασσας, ώστε να μην κινδυνεύουν να παρασυρθούν), αφετέρου την απόσυρση των μπαζών από την παραλία και την προσθήκη άμμου ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους λουόμενους και να μην υπάρξει πρόβλημα στη λειτουργία του ξενοδοχείου.

Όσον αφορά, τέλος, στην άποψη που έχει εκφραστεί από ορισμένους ότι πρέπει να ζητηθεί από το ΣτΕ η ολική ανάκληση της προσωρινής διαταγής, με το σκεπτικό ότι η μερική ανάκληση της προσωρινής διαταγής και οι παραπάνω εργασίες θωράκισης και αποκατάστασης της παραλίας δεν αρκούν για να αποφευχθεί περιβαλλοντική καταστροφή και ότι το μόνο που απομένει είναι να γίνει ολόκληρο το έργο που έχει ξεκινήσει, πρέπει να σημειωθεί ότι:
Ένας τέτοιος ισχυρισμός, το πιθανότερο είναι να μην γίνει αποδεκτός από τον αρμόδιο Πρόεδρο του ΣτΕ, διότι θα ήταν σαν να παραδέχεται ότι κακώς εξέδωσε την προσωρινή διαταγή μελετώντας τις ενδείξεις που είχε για την υπέρβαση των περιβαλλοντικών όρων.
Επομένως, εκεί που καταλήγει το πράγμα, λογικά είναι να υποβληθεί η αίτηση μερικής ανάκλησης της προσωρινής διαταγής και για να υπάρχουν βάσιμες ελπίδες να ευοδωθεί, θα πρέπει να προσκομιστεί μαζί με την αίτηση και κάποια απόδειξη (π.χ. κάποια έγγραφη δήλωση), ότι όσοι άσκησαν την αίτηση ακύρωσης συναινούν στην μερική ανάκληση και την περιοριστική υλοποίηση των παραπάνω εργασιών θωράκισης του ημιτελούς έργου και αποκατάστασης της παραλίας, πράγμα για το οποίο έχουν ήδη συμφωνήσει δημοσίως.
Για το υπόλοιπο έργο, θα πρέπει να περιμένουν την κανονική εκδίκαση της αίτησης αναστολής και μετά θα πράξουν ανάλογα. Λύση υπάρχει, αν υπάρχει θέληση.