Θλιβερή εικόνα

Από την αρχή που ξεκίνησα την λειτουργία του Ιστολογίου, δέχομαι ένα συστηματικό πόλεμο. Συκοφαντίες, ύβρεις, απειλές, ψέματα, αλλά και θρασύδειλες επιθέσεις, ήταν στην ημερήσια διάταξη. Ο καιρός πέρασε, και παρότι κάποιοι δεν μπόρεσαν να χωνέψουν το γεγονός, τουλάχιστον δημόσια είχαν ρίξει τους τόνους.

Κατά την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου το βράδυ της Τετάρτης, ξεσπάθωσαν ορισμένοι. Οι αιτίες μπορώ να πω ήταν πολλές. Σοβαρός λόγος η αποκάλυψη των αντιδημάρχων πριν την ανακοίνωση τους, αλλά και άλλων έγκυρων πληροφοριών και παρασκηνίου, καθώς και  αποκαλύψεις και κριτική για σοβαρά θέματα, υπήρξαν σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι.

Μόνο που για όλα αυτά, δεν φταίω εγώ. Αλήθειες γράφω και όχι ψέματα. Αν τους διαφεύγει, σε δημοκρατική κοινωνία ζούμε και έχω το δικαίωμα να εκφράζομαι ελεύθερα.

Τέλος πάντων, βρέθηκαν και στριμωγμένοι από την άτακτη υποχώρηση στο θέμα των “Εξόδων Παράστασης”[1. Μοιράζει χρήμα σε εκλεκτούς…] και έτσι βρέθηκα στην δίνη. Κάποιες βολές από τον Δήμαρχο τις προσπέρασα, μη θέλοντας να δώσω συνέχεια.
Ακολούθησαν κάποια σχόλια από τον κ. Βάρδα, που έγιναν μετά περισσότερο “φωτογραφικά”. Αμεσα ζήτησα τον λόγο επί προσωπικού, χωρίς ανταπόκριση. Δόθηκε ο λόγος αλλού, δεν διέκοψα και περίμενα να τελειώσει, οπότε τον ζήτησα ξανά και ξανά… Ηρεμα και ευγενικά, μέχρι που διαπίστωσα πως δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση.

Τους κάλεσα να ζητήσουν συγνώμη και να κλείσει το θέμα ή να μου δώσουν τον λόγο. Μίλησε ξανά ο Δήμαρχος και αυτή την φορά μου έκανε ευθεία ονομαστική επίθεση κατηγορώντας με ψευδώς, για να εισπράξει την έντονη (όπως ήταν φυσικό) διαμαρτυρία μου, που τελικά οδήγησε σε προσωρινή διακοπή της συνεδρίασης.

Υπήρξαν κάποιοι που είπαν πως δεν υπήρχε προσωπικό θέμα, αφού δεν ανέφερε το όνομα μου. Μέγα λάθος. Ολες οι αναφορές, μόνο με μένα ταίριαζαν. Αλλωστε, αν τους διέφυγε, υπήρξε και ονομαστική επίθεση.

Ακούστε “απολαυστικά” αποσπάσματα από τις επιθέσεις του κ. Κουνενάκη και του κ. Βάρδα, που αποτέλεσαν και την αιτία της έντονης αντίδρασης μου.

Είναι απαράδεκτο να γίνονται προσωπικές επιθέσεις και να μην δίνεται ο λόγος. Οπως τους είπα, αν δεν είχα το δικαίωμα να ζητήσω τον λόγο, όφειλαν οτιδήποτε είχαν να πουν να το κάνουν δια του τύπου, ώστε να έχω και τη δυνατότητα απάντησης. Αλλά αυτά είναι φαίνεται ψιλά γράμματα, ειδικά όταν απευθυνόμουν σε έναν ετερόφωτο πολιτικό γυρολόγο και σε έναν άλλον που κατήγγειλε συνάδελφο του ως στέλεχος του ΚΚΕ!

Θλιβερή εικόνα, σε έναν χώρο που αντί να θριαμβεύει ο διάλογος, ένας Δήμαρχος κατώτερος των περιστάσεων φοβάται και δαιμονοποιεί την κριτική ενός απλού δημότη. Αν κάτι είναι αρωστημένο, αυτό είναι η άποψη του περί δημοκρατίας…