Τι κρύβεται από πίσω;

Σε συνέχεια του θέματος που δημιουργήθηκε με την παραπληγική[1. Ανάρτηση με θέμα “Μαζί με τον μισθό, χάθηκε και η ανθρωπιά…”], πήγε η κόρη της στο τμήμα να πάρει την απάντηση επί των αντιρρήσεων που είχαν εκφράσει, οι οποίες όπως τους είχαν πει, απερρίφθησαν. Δεν της την έδωσαν, γιατί έλλειπε (όπως την ενημέρωσε η υποδιοικητής) ο διοικητής. Λες και είναι απαραίτητο να είναι παρών, για να παραδοθεί ένα έγγραφο σε έναν πολίτη.
Τους ζήτησαν και τον λόγο γιατί το δημοσιοποίησαν(!), για να λάβουν την απάντηση ότι θα δώσουν ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Δηλαδή, δεν κατάλαβα, θα πρέπει ο πολίτης να πάρει άδεια από την αστυνομία; Δικαίωμα του δεν είναι όταν θεωρεί ότι θίγεται, ότι αδικείται, να προσπαθεί με κάθε νόμιμο τρόπο να βρει το δίκιο του; Εχουμε χούντα, να πρέπει να περάσει πρώτα από λογοκρισία; Και μετά φταίνε όσοι σχολιάζουν πως πίσω από αυτά τα παιχνίδια, κρύβεται η Χρυσή Αυγή;
Δηλαδή, η αστυνομία έχει το δικαίωμα να ασκεί πολλές φορές καταχρηστικά την εξουσία της, αλλά θα πρέπει ο πολίτης να σιωπά, ακόμα και αν έχει δίκιο; Και μάλιστα, όταν ζορίζει η κατάσταση, επικαλούνται την έλλειψη προσωπικού, την μείωση των μισθών. Γιατί το κάνουν; Για να τους λυπηθούν; Γιατί δεν λυπούνται οι ίδιοι τους πολίτες, που πολλές φορές βρίσκονται σε χειρότερη από ίδιους θέση; Απαξιώνουν και προσβάλλουν το κύρος της αστυνομίας με τις ενέργειες τους.

Προ καιρού, επιχειρήθηκε να συλληφθεί συμπολίτισσα κατόπιν εντολής. Ρωτά το όργανο γιατί, απάντηση δεν πήρε. Τον ρωτά αν ξέρει ποια είναι, πάλι απάντηση δεν πήρε. Αρνήθηκε και ζήτησε τον εισαγγελέα. Πλάκωσαν και άλλοι αστυνομικοί, έγινε ένας χαμός, κατέβηκε και κάποιος αξιωματικός για να βρεθεί διέξοδος, στο τέλος με κλάψα και μια συγνώμη έκλεισε το θέμα.

Τα ίδια και χειρότερα είχα πάθει και εγώ, πριν μερικούς μήνες. Βίαια με έβαλαν στο περιπολικό, χωρίς παρά την επιμονή μου να λάβω απάντηση για τον λόγο. Είπα στο τέλος να δώσω τόπο στην οργή, αλλά αυτοί αμετανόητοι.

Συλλαμβάνουν το παιδί με την λευχαιμία και βγαίνει ο πατέρας τους, τέως αξιωματικός της αστυνομίας δηλώνει πως “Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται μέσα στην αστυνομία”. Και όμως, δεν τους καίγεται καρφάκι.

Καθημερινές ιστορίες ακραίας συμπεριφοράς. Και πόσες φορές ο πολίτης να το παραβλέψει; Εδώ έχει γίνει σύστημα. Από την μια, υπάρχει άνωθεν κάλυψη στις πράξεις τους και από την άλλη νομίζουν πως με λίγη κλάψα και ένα συγνώμη, θα κλείνει κάθε φορά το θέμα;

Θα επαναλάβω, πως οι σχέσει με την αστυνομία ήταν άριστες. Και είναι περίεργο το τι επιδιώκεται με τις ακρότητες. Τι κρύβεται από πίσω;