Βγήκε η απόφαση των ασφαλιστικών

Στις 18 Μαΐου, εκδόθηκε τελικά η απόφαση επί των ασφαλιστικών μέτρων που είχε καταθέσει εναντίον μου η ΔΑΕΑΝ, όπου και γίνεται αποδεκτή εν μέρει η αίτηση.

Δεν μπορώ παρά να σχολιάσω 8 μήνες μετά την συζήτηση (23/9/2009) το περιεχόμενο της. Μάλιστα, η απόφαση εκδόθηκε στο παραπέντε της εκπνοής της μέγιστης προθεσμίας που είχε ο δικαστής προκειμένου να την εκδώσει (8 μήνες), διαφορετικά θα του αφαιρούνταν ο φάκελος και προφανώς θα υπήρχαν συνέπειες.

Πέρασαν 8 μήνες από τότε που με την προσωρινή του απόφαση (και 9 από την πρώτη[1. Προληπτική λογοκρισία]) ο ίδιος δικαστής που εξέδωσε την απόφαση, μου απαγόρευε οποιαδήποτε ανάρτηση για οποιοδήποτε θέμα! Καθ υπέρβαση του αιτήματος της ΔΑΕΑΝ αλλά και κάθε λογικής, μου στερήθηκε το δικαίωμα της έκφρασης.

Παρότι θεωρώ την απόφαση θετική για μένα, πάσχει σε πολλά σημεία και με βάζει σε υποψίες…

Πρώτη και κύρια αντίφαση, η αποδοχή πως το ιστολόγιο αποτελεί τύπο, αλλά έστω και περιορισμένα μου απαγορεύεται οποιαδήποτε ανάρτηση με το ίδιο ή συναφές περιεχόμενο που αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης. Μα ως τύπος σύμφωνα με το σύνταγμα, δεν επιτρέπεται η προληπτική λογοκρισία. Δηλαδή, αυτό που για μια ακόμα φορά αποφάσισε ο εν λόγω δικαστής και παρά την επισήμανση στο σημείωμα μου.

Φυσικά θα μπορούσε εκ των υστέρων να μου ζητήσει την προσωρινή αφαίρεση κάποιων αναρτήσεων ή σχολίων. Όχι όμως προληπτικά (Επί χούντας βεβαίως και ήταν σύνηθες)…

Σημαντικό όμως είναι, πως και για όσα υπάρχουν αποδείξεις και ουσιαστικά τις κάνει αποδεκτές, μου απαγορεύει να σχολιάσω! Δηλαδή, δίκιο έχεις, αλλά μη το σκαλίζεις…

Αλλο σημείο είναι πως διαφαίνεται στο σκεπτικό μια τάση αμφισβήτησης ακόμα και τεκμηριωμένων στοιχείων, η παράβλεψη άλλων και αντίστοιχα η αποδοχή επιχειρηματολογίας της άλλης πλευράς, που δεν στέκει.

Κατανοώ πως ήταν δύσκολο από την πλήρη απαγόρευση, να οδηγηθούμε στην πλήρη απόρριψη των επιχειρημάτων, αλλά είναι εξόφθαλμα κάποια στοιχεία, σε συνδυασμό με τον γενικότερο χειρισμό της υπόθεσης.

Ακόμα και έτσι, θεωρώ πως η απόφαση είναι μια δικαίωση για μένα, αν λάβει κανείς υπόψη του πως κατά τη συζήτηση παραστάθηκα χωρίς δικηγόρο, αρνούμενος να δεχθώ πως για να ασκείς κριτική και να παρεμβαίνεις χρειάζεται να  έχεις δίπλα σου και έναν νομικό.

Βεβαίως,στο απολογητικό υπόμνημα μου στην έγκληση που έχει κατατεθεί εναντίον μου, η επιχειρηματολογία μπορώ να πω ότι είναι πλήρης και καμία ανησυχία δεν έχω για την έκβαση.

Οφείλω όμως να τονίσω την τεράστια ταλαιπωρία που έχω υποστεί όλο αυτό το διάστημα, τις ατέλειωτες ώρες που χρειάστηκε να αφιερώσω για την συλλογή, ταξινόμηση και ανάλυση των στοιχείων.

Σημαντική ήταν και η ηθική βλάβη που έχω υποστεί όλο αυτό το διάστημα, δεχόμενος δημόσιες επιθέσεις χωρίς να έχω τη δυνατότητα μέσα από το ιστολόγιο μου να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.

Θα μπορούσα να παραθέσω και εδώ όλη μου την επιχειρηματολογία, για να τεκμηριώσω και τις αναρτήσεις μου, αλλά και όσα παραπάνω αναφέρω, όμως η απόφαση το απαγορεύει. Είναι προφανές πως όταν υπάρξει η δυνατότητα όλα αυτά τα στοιχεία θα δημοσιοποιηθούν.

Δεν επιθυμώ να υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία για τις προθέσεις και τα επιχειρήματα μου. Αλλωστε σε πρόταση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο από σύμβουλο της πλειοψηφίας, προκειμένου να σταματήσει κάθε δικαστική δίωξη εναντίον μου, το αρνήθηκα μη επιθυμώντας να παραμείνει καμία σκιά. Υποθέτω πως κάθε πραγματικά ένοχος θα το είχε αποδεχθεί…

Κλείνοντας την παρούσα ανάρτηση, θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι μου συμπαραστάθηκαν και μου συμπαραστέκονται, ιδιαίτερα ένα από τα πρόσωπα για τις νομικές του συμβουλές που καθοριστικά βοήθησαν να αντέξω την μέχρι σήμερα ταλαιπωρία μου.

Να πω και στους ηθικούς αυτουργούς και κυρίως στον Δημήτρη Κουνενάκη, πως μπορώ να συνεχίσω να γράφω ξανά, ακόμα και για τη ΔΑΕΑΝ και πως το μόνο που κατάφεραν είναι να αποδείξουν την αντιδημοκρατική τους νοοτροπία. Αυτή τη φορά όμως, για κάθε παρανομία δεν θα χαϊδεύω μόνο, αλλά θα ενημερώνω παράλληλα και τους αρμοδίους…